Manastir Tronoša
Manastir Tronoša se nalazi u selu Korenita na teritoriji opštine Loznica. Manastirska crkva je posvećena Vavedenju Presvete Bogorodice. Istorijski izvor koji pominje manastir Tronošu jeste „Tronoški letopis“ iz 1791. godine. Prema ovom dokumentu manastir Tronošu je sagradila Katalina, ugarska princeza i žena srpskog kralja Dragutina Nemanjića, u drugoj polovini XIII veka (između 1276. i 1282. godine). Manastir je stradao u turskom osvajanju Srbije.
Obnova manastira otpočela je u XVI veku, a glavna crkva je podignuta već 1556. godine. U Tronoši se osniva prepisivačka radionica u kojoj su se prepisivale bogoslužbene knjige i za susedne manastire. Krajem XVII veka ponovo strada i tom prilikom ostaje bez krova. U crkvi je 1797. godine pohađao školu Vuk Stefanović Karađić.
Manastir Tronoša je imao značajnu ulogu u borbi Srba protiv Osmanlija tokom Kočine krajine, Prvog i Drugog srpskog ustanka. Današnja crkva potiče iz 1834. godine. Sagrađena u raškom stilu kao jednobrodna građevina. Freske su oslikali Mihailo Konstantinović iz Bitolja i Nikola Janković iz Ohrida, dok je ikonostas delo Nikole Jankovića iz 1834. godine.
Manastir je poslednji put stradao u Drugom svetskom ratu. Za česmu koja se nalazi ispred manastira narodno predanje smatra da su je podigli braća Jugovići pre polaska u Kosovski boj. Nad njoj je 1962. godine podignuta kapela Svetog velikomučenika Pantelejmona. Danas se u okviru manastirskog kompleksa nalaze i konak, trpezarija, i muzej sa stalnom postavkom o školovanju Vuka Stefanovića Karadžića.
Vladimir Lukić
dipl. istoričar