Prema predanju sagradili su ga u XII veka Sveti Sava i njegov otac Stefan Nemanja. Ipak, crkva se prvi put pominje u turskim poreskim knjigama 1528. godine. Razrušen je krajem XVII veka a zatim obnovljen u XVIII veku. Još jednom je obnovljen 1930. godine. 

Odlikuje se bogatom riznicom. U njemu se čuva prva štampana knjiga iz beogradske štamparije, kao i Gundulićevo četvorojevanđelje iz XVI veka. Od starog ikonostasa iz XVIII veka sačuvane su carske dveri i krst sa Raspećem, kao i nekoliko ikona. Čuva čestice moštiju nekoliko svetitelja. Imena 169 ratnika poginulih u periodu od 1912. do 1918. godine isklesana su u naosu hrama.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar