Nemamo sigurne podatke o vremenu gradnje, ali po narodnom predanju manastir je podigao srpski kralj Milutin krajem XIII veka nakon pobede nad bugarskim velikašima Drmanom i Kudelinom. Prvi put se pominje u turskom dokumentu iz 1537. godine. Manastir je nekoliko puta stradao, a obnovio ga je 1856. godine iguman Hadži Stefan Bojović.

Crkva je građena od kamena, gašenim krečnim malterom i sa vrlo malo opeke, u stilu moravske arhitekture. Ima trikonhalnu osnovu sa konhama spolja poligonalnim, a iznutra polukružnim i kupolom koju nose pilastri. Prilikom obnove crkve u XIX veku dozidana je i kula zvonik, kao i priprata. Tada su braća Ivan i Milija Marković izvela živopis i slikanu dekoraciju ikonostasne pregrade. Iznad severnih vrata nalazi se kamena ploča iz 1218. godine sa natpisom na starojermenskom i staroslovenskom jeziku, preneta iz crkve u Oreškovici. Manastirski kompleks čini još i izvor Svete vode i tri konaka.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar