Sagradio ga je 1428. godine srpski vlastelin, čelnik Radič Postupović, prema narodnom predanju u znak zahvalnosti zato što su se meštani okolnog sela svi vratili živi iz Kosovske bitke. Tokom narednog perioda pretrpeo je znatna oštećenja, ali je oko 1579. godine obnovljen zahvaljujući rudničkom mitropolitu Diomidiju. Za vreme austrijske vladavine Srbijom (1718 - 1739) urađena je velika obnova i tom prilikom je oslikan nov živopis. Tokom Prvog srpskog ustanka često je bio mesto sastanaka viđenijih Srba. Obnavljan je i za vreme dinastije Obrenović kada je sagrađen i nov konak. U dvorištu se nalazi grobno mesto i spomenik baba Višnje, majke kneza Miloša Obrenovića. Konak je stradao u požaru,ali je restauiran 1966. godine. Sagrađena je i nova zgrada 1978. godine koju čine riznica i zimska kapela.

Crkva je jednobrodna građevina, a u osnovi ima skoro pravilan pravougaonik sa polukružnom oltarskom apsidom na zapadnoj strani. Priprata se nalazi na istočnoj strani, a iznad nje je zvonik. Nove freske su urađene 1737. dok je ikonostas iz 1622. godine. U manastirskoj riznici čuvaju se izuzetno vredne ikone, delovi nameštaja porodice Obrenović, portet kneza Miloša (rad Đure Jakšića) bakropisna ploča sa predstavom manastira iz XVIII veka.

Vladimir Lukić

dipl. istoričar