Morski neogeni sprud – profil ispod spomenika Pobedniku na Kalemgdanu
Geološki profil miocenskih sedimenata otkriven ispod spomenika Pobedniku na Kalemegdanu predstavlja jedinstvenu prirodnu retkost na našim prostorima. Kao ostatak mediteranskog stadijuma, najstarijeg u istoriji Panonskog mora, na njemu su otkriveni peskoviti, sprudni i subsprudni tipovi razvića badena sa velikim brojem fosilnih ostataka.
Ovi sprudni krečnjaci pružaju se centrom grada, a na površini se javljaju na Kalemegdanu i Tašmajdanu. Zajedno sa Beogradskom tvrđavom čini jedinstvenu celinu i simbol istorije grada. Prvobitna zaštita iz 1946. godine odnosila se na zaštitu tvrđave, ali je aktom iz 1968. direktno doneta odluka o zaštiti morskog neogenog spruda na površini od 500 m². Planirane aktivnosti nisu sprovedene, pa je 1978. Opštinski komitet za komunalno-stambene i građevinske poslove opštine Stari grad doneo novo Rešenje i pod zaštitom stavio površinu od svega 60 m². Novi Akt o zaštiti donet je 2014. godine čime je utvrđena površina Spomenika prirode od 14,07 ha. Prirodno dobro pripada teritoriji opštine Stari grad.
Beogradska tvrđava predstavlja kompleks izgrađen još pre 7000 godina. Mnogi narodi su živeli i pokušavali da je osvoje, od Rimljana preko Vizantije, Turaka do savremenog doba što dokazuje njen važan geostrategijski položaj. Svi oni ostavili su za sobom objekte koji su manje-više danas sačuvani: Vidin kapija (18. vek), Amam (18. vek), Veliki barutni magacin (18. vek), Jakšićeva kula (11 - 15. vek), Nebojšina kula (15. vek), Zgrada Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda (19. vek), Spomenik Pobedniku (1928.), Kapela Sv. Petke (1937.), Crkva Ružica (1867.) itd.
Zbog svojih prirodnih vrednosti kao i položaja ima veliki značaj za turizam i razvoj istraživačkih, obrazovnih i rekreativnih sadržaja. Dalje treba voditi računa o očuvanju postojećeg stanja rekonstrukciji/izgradnji objekata koji mogu da utiču na očuvanje prirodnog dobra.