To je grupa bliskih speleoloških objekata na zapadnom obodu vijugavog Odorovačkog karstnog polja i po površi Tepoša. Najveća, najduža i najznačajnija pećina jeste Petrlaška ili Velika pećina, sa 468 m istraženih kanala i 480 m, to je  horizontalni podzemni objekat sa podzemnim dvoranama prepunim pećinskog nakita, u kojem dominiraju različite forme stalgktita. Ulaz u pećinu nalazi se u podnožju krečnjačkog odseka visine od 15 do 20 m u nivou aluvijalne ravni, odnosno sa dna Odorovačkog polja. Ispred ulaza u Petrlašku pećinu nalazi se ponor Odorovačke reke i povremeni ponor ponornice Blato, Borejina peć. Ova pećina pored Ulaza sa Ulaznom dvoranom, poseduje jos neke morfološke celine: Meandarski kanal, Široki kanal, Centralna dvorana, Aragonitski kanal, Velika dvorana, Veliki vodeni nivo i više sporednih kanala. Ostale pećine su Tamna Dupka i Nedeljina Dupka, Dančulica, Odžina Dupka. U pećinama ima fosilnih ostataka faune i arheoloških artefakata.

Dominantan reljef je kraški reljef, pa se ovde javljaju škrape, vrtače i uvale od kojih su najpoznatije Pućosko ravnište, Ovča, Bara, Radejna, Petrlaš i Polje. U većini ovih uvala smeštena su sela. Odžina Dupka, Petrlaška pećina, Tamna Dupka i jama Džemanska propast  su stanište trehine, predstavnika pećinske faune, koji se u Srbiji javlja samo na ovom mestu i ima uski areal. Od faune još neke zanimljive vrste jesu kosci, gujini česljevi, pećinski zrikavci itd. Glavna obeležja prirodnog dobra Petrlaške pećine jesu izvornost, jer osim istraživanja, ljudskih uticaja gotovo i da nema, zatim reprezenativnost i raznolikost prirodnih sadržaja.