Spada u grupu rečnih pećina jer kroz nju teče Trnavski potok. Među prvima naučnicima, Jovan Cvijić je proučavao pećinu u dva navrata 1909. i 1913. godine.

Sastoji se od tri speleološka i hidrološka horizonta: periodično poplavljenog, rečnog horizonta i najmlađeg horizonta, pukotine. Bez pukotine duga je 1.691,5 m. Sastoji se od pet celina: Svetla dvorana, Tamna dvorana, Velika sala sa kadama, Kanal sa kadama i Rečni kanal. Nije bogata pećinskim ukrasima ali ima nekoliko atraktivnih elemenata, kao što su: prostrani ulaz, dugure - otvori na tavanici, siparska kupa "Pseće groblje", vodopad "Izvor života" i, pre svih, niz bigrenih kada koje se ubrajaju u najveće i najdublje (preko 7 m) od svih pećina u Srbiji. Kade su periodično poplavljene, a neke od njih su postale jezerca. Posebno se ističe Rečni kanal u kojem postoji vir ispod kojeg je bigreni tobogan  koji prelazi u bigrene kaskade sa kojih se sliva voda stvarajući slapove koji pri većim vodama formiraju vodopad visine 9 m nazvan „Izvor života“.