Tisa

Reka Tisa nastaje u Ukrajini, u zapadnim Karpatima, spajanjem  Bele i Crne Tise. Od svog izvora ka ušću u Dunav prolazi kroz Ukrajinu, Slovačku, Rumuniju, Mađarsku i Srbiju. Sa dužinom od 977 km predstavlja najveću pritoku Dunava.


Kroz Srbiju teče u dužini od 164 km. Celim svojim tokom  kroz Srbiju predstavlja tipičnu ravničarsku reku koja deli Banat i Bačku, a ujedno  dodiruje i Srem prolazeći kroz njegovu teritoriju pored naselja Slankamen. Njene najveće pritoke u donjem toku su Begej, Zlatica, Kereš, i Čik.                   

Reka je poznata po prirodnim mrestilištima riba koje se nalaze pored reke, koja predstavljaju napuštene meandre nekadašnjeg korita. Najpoznatiji su Komonj, Mali ajlaš, Vrbica... Ima status međunarodnog plovnog puta, odnosno brodovi pod srpskom i mađarskom zastavom mogu slobodno da plove rekom.    

Reka je poznata po manifestaciji “Cvetanje Tise” koja se svake godine održava sredinom juna. Naime Tiski cvet spada u prastaru vrstu insekata koja je utočište našla u ovoj reci i koja se svake godine masovno roji. U predvečernjim satima na površini reke se pojavljuju larve mužjaka, iz kojih se izležu insekti, a kasnije se pojavljuju i larve ženki nakon čega počine takozvani “svadbeni let”. Nakon toga mužjaci umiru, a ženke se spuštaju na površinu vode i odlažu oko 7000 jajašća. Ubrzo zatim i one umiru. Nakon dve-tri nedelje iz tih jajašca se izležu larve koje se ukopavaju u glineni deo korita reke i tu rastu naredne tri godine.